آیا مردم در فضاهای کار اشتراکی پیشرفت بیشتری دارند؟
به نظر می‌رسد مسئله خاصی در مورد فضاهای کار اشتراکی وجود دارد.
محققانی که سال‌ها در مورد چگونگی رشد کارمندان مطالعه کردند،
متوجه شدند افرادی که در فضای کار اشتراکی مشغول به کار هستند
امتیاز سطح شکوفایی آنها حداقل یک نمره بالاتر از کارمندانی است که کار خود را در دفاتر عادی انجام می‌دهند،
و چیزی بسیار ناشناخته وجود داشت که مجبور شدند دوباره داده‌ها را بررسی کنند.
در نهایت کنجکاو بودند که چه چیزی فضاهای کار اشتراکی را کارآمد می‌کند؟
و آیا برای دفاتر سنتی‌تر راهکارهایی برای رشد وجود دارد؟
برای فهمیدن این موضوع، با چندین بنیانگذار فضای کار اشتراکی و مدیران کسب‌وکارها مصاحبه کردند
و از چند صد کارمند و فضای کار اشتراکی در دنیا، اطلاعاتی جمع آوری شد.
افرادی که از فضاهای کار اشتراکی استفاده می‌کنند کار خود را معنادار می‌دانند، گذشته از هر نوع کاری که انجام می‌دهند.
برای مثال: فریلنسرها پروژه‌هایی را انتخاب می‌کنند که به آنها اهمیت می‌دهند.
در نظر سنجی‌ها مشخص شد این به معنای آن است که می‌توانند همه خودشان را به کار بیاورند.
آنها به چند روش قادر به انجام این کار هستند.
1)برخلاف
یک دفتر کاری عادی، فضاهای کار اشتراکی از اعضایی تشکیل شده است
که برای طیف وسیعی از شرکت‌ها، مشاغل و پروژه‌های مختلف کار می‌کنند.
از آنجا که رقابت مستقیم یا سیاست داخلی کمی وجود دارد،
آنها احساس نمی‌کنند که مجبورند در یک سمت خاص فعالیت داشته باشند.
کار در میان افرادی که کارهای مختلفی را انجام می‌دهند، می‌تواند هویت کاری شخص را نیز تقویت کند.
در تحقیقات به پاسخ‌دهندگان این فرصت داده شد تا مرتباً آنچه را انجام می‌دهند توصیف کنند، که این امر می‌تواند کاری را که انجام می‌دهند جالب‌تر و متمایزتر نشان دهد.
2)ممکن است
معنا ناشی از کار در فرهنگی باشد که کمک به دیگران در آن عادی است و فرصت‌های زیادی برای انجام این کار وجود دارد.
تنوع همکاران در فضا به این معنی است که آنها مجموعه مهارت‌های منحصر به فردی دارند که می‌توانند در اختیار سایر اعضای جامعه قرار دهند.
سرانجام، ممکن است معنا از منبع مشخص‌تری نیز گرفته شود:
مأموریت اجتماعی ذاتی مانیفست Coworking، یک سند آنلاین با امضای اعضای بیش از 1700 فضای کار اشتراکی است.
این سند به وضوح ارزش‌های مورد نظر جنبش همکاری را بیان می‌کند.
از جمله آنها می‌توان به جامعه، همکاری، یادگیری و پایداری اشاره کرد.
این ارزش‌ها سالانه در کنفرانس جهانی Coworking تقویت می‌شوند و آنها بخشی از یک جنبش اجتماعی هستند.
آنها کنترل شغلی بیشتری دارند. فضاهای کار اشتراکی ساعات بیشتری نسبت به فضاهای کار عادی در دسترس هستند.
افراد می‌توانند تصمیم بگیرند که آیا یک روز طولانی را مهلت دارند یا می‌خواهند پیشرفت خود را نشان دهند،
یا می‌توانند تصمیم بگیرند که در وسط روز یک استراحت طولانی برای رفتن به ورزش یا برای رسیدگی به امور شخصی خارج از فضای کار اشتراکی دارند.
آنها می‌توانند انتخاب کنند که آیا می‌خواهند در یک فضای آرام با تمرکز بیشتر کار کنند یا در یک فضای مشارکتی با امکانات اشتراکی که تعامل در آن تشویق می‌شود .
همکاران به این خود مختاری بها می‌دهند،
محققان متوجه شدند که آنها به نوعی از ساختار در زندگی حرفه‌ای خود اهمیت می‌دهند.
استقلال زیاد می‌تواند بهره‌وری را فلج کند زیرا افراد فاقد روال هستند.
همکاران گزارش دادند که داشتن جامعه‌ای برای کار به آنها کمک می‌کند ساختارها و نظامی ایجاد کنند که انگیزه آنها را فراهم کند.
بنابراین ، به طور متناقضی، برخی از اشکال محدود ساختار، درجه کنترل بهینه را برای کارگران مستقل امکان پذیر می‌کند.
آنها احساس می‌کنند عضوی از یک جامعه هستند.
دلیل اصلی ارتباط با دیگران است، که مردم در عوض کار رایگان از خانه یا اجاره یک دفتر بدون توصیف،
برای کار در یک فضای کار اشتراکی هزینه می‌کنند.
هر محیط کار اشتراکی فضای خاص خود را دارد و مدیران هر فضا تلاش زیادی می‌کنند تا یک تجربه منحصر به فرد را که نیازهای اعضای مربوطه را برآورده می‌کند، پرورش دهند.
به عنوان مثال Grind، شبکه‌ای رو به رشد از فضاهای کار اشتراکی در نیویورک و شیکاگواست.
آنتونی مارینوس، که نظارت بر بازاریابی، مدیریت جامعه و خدمات اعضا Grind را بر عهده دارد،
به محققان گفت: “وقتی صحبت از پرورش جامعه ما در Grind باشد،
همه ما در مورد عنصر انسانی هستیم. ما به همان اندازه که یک ارائه دهنده فضای کار هستیم خود را به عنوان یک شرکت، مهمان‌نواز در نظر می‌گیریم.
کارمندان ما همه اعضای ما را با نام و حرفه می‌شناسند و ما به طور مداوم در حال معرفی بین Grindists هستیم. ”
WeWork که در دسامبر گذشته ارزشی بالغ بر 5 میلیارد دلار ثبت کرده است،
تأکید می‌کند که به دنبال ایجاد مکانی است که به عنوان یک شخص بتوان به آن پیوست، اما در واقعیت افراد پس از عضویت بخشی از “ما ” بزرگتر می‌شوند.
نکته مهم این است که، معاشرت در فضای کار اشتراکی اجباری نیست.
اعضا می‌توانند زمان و نحوه تعامل با دیگران را انتخاب کنند. برای مثال:
افراد به احتمال زیاد از بحث درباره قهوه داخل کافه لذت می‌برند زیرا آنها برای این منظور به کافه رفته‌اند یا وقتی می‌خواهند در جای دیگری تنها بمانند،
این کار را می‌کنند. تحقیقات نشان داد برخی از افراد با همکاران خود بسیار کمتر از دیگران ارتباط برقرار می‌کنند،
آنها هنوز احساس هویت شدیدیبا جامعه دارند. محققان معتقدند این از سوی همکاران حاصل می‌شود که می‌دانند درصورت تمایل یا نیاز به تعامل، امکان تعامل وجود دارد.
با توجه به مطالبی که ارائه شد، به نظر شما پیامدهای شرکت‌های سنتی چیست؟
اگرچه جنبش کار اشتراکی در بین مشاغل آزاد، کارآفرینان و صنعت فن‌آوری ریشه دارد،
اما برای طیف وسیعی از افراد و سازمان‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
در واقع، همکاری می‌تواند بخشی از استراتژی شرکت شما باشد و می‌تواند به پیشرفت افراد و مشاغل شما کمک کند.
تعداد زیادی از شرکت‌ها از دو طریق همکاری را در استراتژی‌های تجاری خود قرار داده‌اند.